De waardevolle kracht van jongeren.
De gesprekken gaan over de chaos in het hoofd. De moeizame relatie met vader. Over de moeilijk verteerbare keuzes die moeder maakt of over de contacten met de politie. Het gaat ook over boosheid, frustratie, liefde en gebroken harten.
De serieuze zaken worden in een rap tempo afgewisseld met de kenmerkende grappen van 14 jarigen. Er wordt echt veel gelachen. De sfeer blijft ongedwongen en informeel.
Mijn collega en ik zien deze kleine groep wekelijks. We bieden hen de ruimte om te praten. We luisteren, structuren en vragen de leeftijdsgenoten om advies. Heel soms adviseren we zelf maar liever gebruiken we de kennis uit de groep.
We doen niet aan therapie. We stellen geen diagnoses. We verwijzen niet naar hulpverlening. En toch zijn we overtuigd dat deze jongemannen veel baat hebben bij de gesprekken.
Elke week komen ze weer enthousiast binnen. (Meestal een kwartier te vroeg..). Opgetogen gaan ze weer naar buiten. Volgende week weer?
Jazekurs!!
Ook dit is jongerenparticipatie. 🙂