Initiatieven voor meer jongerenparticipatie juich ik natuurlijk altijd toe. Over de vorm en uitvoering hiervan heb ik soms grote vraagtekens. Zo ook bij het landelijke jongerenparlement. 

Schijnparticipatie ligt op de loer. Een tandeloos parlement zonder bevoegdheden of status. Een louter adviserend orgaan zonder mandaat.

Zelf ben ik veel meer voorstander van jongerenparticipatie op lokaal nivo. Een jongerenraad voor een stad / gemeente waar niet alleen jongeren deel nemen die al bij een politieke partij horen of politicologie studeren en die participatie alleen zien als een middel om snel carrière te maken in de ambtelijke wereld. Een jongerenraad met gewone jongeren van de straat die gehoord willen worden en zich in willen zetten voor andere jongeren.

​Niet eindeloos vergaderen en notules wegwerken maar die ook gewoon dingen willen doen! Dat dit realistisch én haalbaar is heb ik zelf ervaren. Door deze vorm van jongerenparticipatie is er een structuur van goede voorbeelden ontstaan. Wat hiervan een resultaat is? Nou, gewoon dat kleine kinderen opkijken tegen de participerende jongeren en zelf (als ze oud genoeg zijn) ook mee willen praten én doen.